مدلی برای کمک به پیش‌بینی و تفسیر عملکرد محصول ذرت دامی برزیلی تحت عرضه بهینه مواد مغذی توسعه یافته است.
رشد سطح برگ بر روی ساقه اصلی و پنجه به طور جداگانه با استفاده از یک معادله لجستیکی گسسته که شامل تنظیمات برای کمبود آب خاک (D) محاسبه می شود. پیری برگ به سن و D بستگی دارد.
راندمان تبدیل برای تشعشع رهگیری شده به زیست توده نیز با D تغییر می کند. جرم خشک بلال با فرض تغییر خطی شاخص برداشت با زمان حرارتی محاسبه می شود.
این مدل با استفاده از مجموعه داده‌ای برای پاسخ‌های محصول به D برازش شد، در برابر داده‌ها برای پاسخ به تاریخ کاشت آزمایش شد، با استفاده از هر دو مجموعه داده دوباره برازش شد، و در برابر اندازه‌گیری‌های رشد در طیف وسیعی از جمعیت‌های گیاهی دوباره آزمایش شد.
عملکرد مدل برای سطح برگ و زیست توده عالی بود. برای توده خشک گوش کمتر خوب بود، اگرچه رگرسیون مشاهده شده بر روی مقادیر شبیه‌سازی شده، شیب‌هایی را به طور قابل‌توجهی با 1 متفاوت نمی‌کند. اولویت‌ها برای توسعه بیشتر مورد بحث قرار می‌گیرند.
در سراسر جهان، ذرت شیرین (Zea mays L.) یک محصول سبزی مهم است. تولید سالانه در نیوزلند حدود 91000 تن است که ارز
علی‌رغم این اهمیت، مدل‌های منتشر شده و پذیرفته‌شده‌ای هم از رشد و هم توسعه وجود ندارد که بتوان از آنها برای پیش‌بینی یا تفسیر واکنش‌های ذرت شیرین به شرایط محیطی یا ورودی‌های مدیریتی استفاده کرد. این در تضاد با وضعیت ذرت است که در آن مدل‌های زیادی وجود دارد.
لیزاسو و همکاران (2007) تنها مدلی را برای رشد و نمو ذرت شیرین که تاکنون منتشر شده است، توسعه داد. برای این کار، آنها مدل قبلی (جونز و همکاران 2003) را با تغییر توصیف رشد و نمو گوش و هسته تطبیق دادند.
در عمل، عوامل مدیریتی و ژنتیکی بین این دو محصول به گونه‌ای متفاوت است که محدود به رشد بلال و هسته نیست. مقایسه نتایج بدست آمده در همان سایت توسط استون و همکاران. (2001) و جیمیسون و همکاران. (1995) نشان می دهد که عملکرد ذرت شیرین تقریباً دو برابر ذرت نسبت به کمبود آب حساس است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.